Wędzidełko języka i wargi górnej
Wędzidełko języka:
Element położony pod językiem w linii pośrodkowej zbudowany z tkanki łącznej wywodzący się z przegrody języka i łączący ją z dnem jamy ustnej i więzadłem bródkowo-gnykowym pokryty błoną śluzową.
Za krótkie wędzidełko języka uniemożliwia prawidłowe ruchy języka. Język musi się móc jednocześnie cofnąć w jamie ustnej i podnieść do góry (brak jego wystawiania, serduszko na końcu języka czy jego stałe położenie na dziąśle – otwarta buzia, język „na wierzchu” – to tylko elementy tego samego schorzenia). Brak tego ruchu powoduje zaburzenie jego funkcji:
- zaburza odruch ssania – ssanie ma być przyjemne dla matki i efektywne dla dziecka – przy wszystkich problemach związanych z karmieniem piersią powinno być ocenione wędzidełko języka dziecka (ból sutków, gryzienie, zastoje pokarmu, brak lub nadmierne przybieranie noworodka i niemowlęcia na wadze, niepokój dziecka przy ssaniu, krztuszenie się)
- ma wpływ na rozwój żuchwy – żuchwa krótka („cofnięta”), niedorozwój żuchwy
- zaburza prawidłowe proporcje napięcia mięśniowego co powoduje asymetrie w ułożeniu ciała niemowląt (tzw. asymetrie napięciowe)
- utrudnia połykanie i gryzienie pokarmów (problemy z rozszerzaniem diety, wybiórczość tolerowanych pokarmów – ich struktury nie smaku, nadmierny odruch wymiotny)
- powoduje zaburzenia ortodontyczne (np.: konieczna jest ocena wędzidełka języka do założenia aparatu ortodontycznego na dolnych zębach)
- zaburzenia rozwoju mowy (opóźnienie gaworzenia, rozwoju mowy, seplenienie, problemy z wymową głosek szeleszczących i wymową R)
- zaburza funkcje stawu skroniowo-żuchwowego
- bóle mięśni karku i barków czy napięciowe bóle głowy – u dorosłych
Wędzidełko wargi górnej:
Fałd błony śluzowej rozpięty pomiędzy wewnętrzną powierzchnią wargi górnej a wargową powierzchną górnego dziąsła w linii pośrodkowej ciała.
Przy za krótkim wędzidełku wargi górnej warga jest mniej ruchoma co przy ssaniu uniemożliwia prawidłowe uszczelnienie chwytu i ssanie, zaburza rozwór dziąsła i powoduje wady ortodontyczne (np.: rozsunięte górne jedynki), warga jest mniej mimiczna, często uniesiona, usta niedomknięte, utrudnia artykulację głosek wargowych.